Mot denne spreke kontrakten – temmeleg hardmeldt av nord – byrjar vest interessant nok med ruter dame. Aust–vest har ingen spesialavtaler, så anten er utspelet ein lurevariant frå konge, dame, eller så er det frå dobbelton eller singelton. Idet du stikk med esset, fylgjer aust med trearen, som unekteleg ser ut som styrke. Korleis ville du ha ført korta?
Løhre såg jo straks at framtida låg i hjarteren, som sør altså må greie å bli kvitt to ruter på. Men sørhanda må òg ha att ein trumf til å få stole bordets ruterfille, så korleis løyse dette?
Spørsmålet er om ein ikkje rett og slett bør satse på hjarter dame i aust, og ta ein «finesse» der mot trumf på handa. I alle tilfelle fekk Løhre ein god start, då han byrja med hjarter til kongen, spar ess og spar til steling, hjarter til steling, spar til steling og hjarter ess med ruteravkast – som felte dama i aust. Kva no?
Du er komen i den situasjonen at kontrakten enkelt er heime med trumfen 2–2. Det er berre å ta to trumfrundar, cashe den fjerde hjarteren med endå eit ruteravkast, og så bruke den siste trumfen på handa til å stela den siste ruteren i bordet.
Slik spela Løhre, men då vart det beit, då heile spelet såg slik ut: