Det er vanleg å bryne seg på litt krim i påskehøgtida. Vil du ha bridge blanda inn i krimmen din, kan du lesa Avon Wilsmores nyleg utgjevne bok om The Blue Team.
Det er ikkje meir enn eit års tid sidan underteikna brukte eit fantastisk spel signert The Blue Team som eit «vekas spel» her på bin.no. Det italienske laget, med visse variasjonar i mannskap, var som kjent ekstremt suksessrike frå slutten av 50-talet og nokre tiår framover. Diverre spørst det om desse karane – med namn som Belladonna, Forquet og Garozzo i spissen – fortener eitt einaste ord av all den panegyriske omtala som har vorte dei til del.
Wilsmores bok, som har tittelen Under The Table – The Case Against the Blue Team, er resultatet av eit formidabelt gravearbeid i alskens gamle skrifter, spesielt meisterskapsannalane frå ei rekkje VM. Han provar korleis rykta som alltid svirra om The Blue Team, vart feia under teppet i skandaløst lang tid. Men endå meir interessante er sjølvsagt alle spela, dei mange, mange spela, som ofte er så underlege at det verkar uforståeleg korleis italienarane kunne sleppe unna med dei.
Det er mange døme vi kunne ha trekt fram, men folk kan jo heller tinge boka og lesa sjølve. Eit par høgdepunkt kan vi likevel presentere, frå det fascinerande kapittelet om opplysande doblingar. Wilsmore syner gjennom eit utal av spel korleis The Blue Team kunne doble opplysande på nær sagt kva som helst, og merkeleg nok greidde makker nesten alltid å ta den riktige avgjerda.
I eitt spel kan alt verke normalt: Walter Avarelli doblar 1 hjarter, nestemann sperrar med 3 hjarter, og Belladonna, med 8 honnørpoeng, introduserer firekortsfargen sin i spar med 3 spar. Avarelli har fire der og lettar til utgang, kontrakten står som eit spett. Men korleis heng dette saman med fylgjande kasus:
D 10 6
10
E K 10 5 4
D kn 9 5
