Det andre stikket vart hjarter til tiaren og knekten, med beit som resultat då vest hadde knekten og forsvaret spela to nye trumf – kløveren kunne ikkje lenger brukast. Det hjelper ikkje sør å leggje hjarter konge, forsvaret får tak i to hjarterstikk likevel.
Aust gjorde rett i å dukke spar dame: Stikk han, er spelet over. Sør kan no vinne ved å spela tre gonger kløver til steling og så hjarter konge: Vest vinn og spelar venteleg ny trumf, men aust blir no fanga, då han ikkje kan stikke og gje bordet inntak til godspela kløver på spar ni, men heller ikkje kan lasjere på nytt utan at sør får stole ein hjarter og trekt ein ståande kløver til hjarteravkast (knekten ramlar jo forresten likevel i hjarter).
Men eigentleg er alt dette irrelevant, fordi sør gjorde ein kardinalfeil i fyrste stikk. Han skal be om liten spar, og, når aust legg lågt, straks dundre i veg tre gonger kløver. Den siste kan fint stelast høgt om det skulle vera aust som har tre kløver. I alle høve fylgjer no liten spar til niaren eller dama, og bordet er garantert eit inntak til kløverleksa så lenge også denne fargen sit 3–2.
I og med at sør i praksis gjekk beit sjølv om alt eigentleg satt beint, trur eg det er trygt å seia at skisserte speleføring er den korrekte.
Innmeldinga frå vest er etter mi meining for hard i blodsona, men vart altså krona med hell denne gongen.