Det finst mange reglar, og det finst mange unnatak innan bridgen. Ein av dei beste reglane, med færrast unnatak, er nok den som seier: «Lågt i andre hand.»
Ofte krev det litt vågemot å leggje lågt i andre hand, men held du hovudet kaldt, vil du i lengda bli løna for det. Det vanlegaste er at speleførar kan velja feil.
D 10 7 5
K 9 3 A/I kn 8
E 6 4 2
Sør byrjar fargehandsaminga med esset og ein liten. Stikk vest opp med kongen, får sør berre éin tapar i fargen. Men legg vest lågt, må sør velja dama i staden for tiaren for å unngå to taparar. Den prøva vil han i praksis ofte bomme på.
Ein vanleg situasjon som litt færre er merksame på, er fylgjande:
ru K D 3
kl 8 7 2
ru E 6 5 S/A
ru 2
kl E 6 4
Sei at dette er ein majorkontrakt, og at vi her ser sidefargane ruter og kløver. Sør spelar ein ruter mot bordet. Jamvel om du i vest mistenkjer at toaren er ein singleton, vil det løne seg å leggje liten. Bordet får for ruter konge, og speleførar får ingen rutertapar, men han får to kløvertaparar i staden. Stikk du derimot med esset, blir sør kvitt to kløver på ruteren, og får ingen tapar der.
Ein analog situasjon som eg nyleg opplevde, er den fylgjande.
K 10 7 6 3
E 9 8 4 S/A D kn 2
5
Det er ein trumfkontrakt, og i denne sidefargen spelar sør ein liten mot bordet. Viss vest no stikk opp, kan sør etterpå, via éi einaste steling, etablere resten av kløveren. Han får éin tapar, tri stikk i sorten.
Legg vest derimot lågt, er det for det fyrste ikkje opplagt for speleførar å be om kongen – det blir feil om aust til dømes har esset tridje. Men sei at speleførar faktisk stikk med kongen: Han treng no tri stelingar for å få etablert kløverkvisten, og meir enn to kløverstikk kan han ha aldri få. Med mindre speleførar har ei overflod av stikk i dei andre fargane, vil det altså løne seg for vest å leggje lågt i fyrste kløverrunde.
Her er eit spel frå ein sumarbridge i Trondheim no i år:
E K 8 3
5 3
K D 7 5
kn 8 4
